MADIMAK…

Ufuk Kekül

32 yıl önce bugün Pir Sultan Abdal Şenliklerine katılmak için Sivas’a giden aydın ve sanatçılardan 33’ü, kaldıkları otelde, gerici, faşist, ırkçı gözü dönmüş laik, demokratik cumhuriyet karşıtı yobaz caniler tarafından diri diri yakıldı.  

Severek okuduğumuz, dinlediğimiz; Behçet Aysan, Metin Altıok, Uğur Kaynar, Hasret Gültekin, Nesimi Çimen, Asım Bezirci ve daha nice canlar ateşe karıştılar. Aziz Nesin canını son anda kurtardı.  

Çok şey söylenebilir.  Ama Türkiye’nin hafızasında kara bir leke olarak duran ve 32 yıldır adalet aranan, düşünceye,inanca, bu coğrafyanın farklı kimliklerine karşı işlenen bir insanlık suçudur Madımak.  

Laiklikten, cumhuriyetten, aydınlanmadan uzaklaştıkça, tarikatlar ve cemaatler yönetim yapısında paydaşlaştıka, korunup kollandıkça, etkili ve etkin oldukça bize neler olacağını gösteren bir gerçektir Madımak.

Ders aldık mı, hayır!

Bugün ülkenin sokaklarında hala Madımak katillerinin ateşini devralanlar Şeriat sloganları atarak dolaşıyor. Provakatif etkisi düşünülmeden çizilmiş, amacı farklı yorumlanacak bir karikatür bahane edilerek, laikliğe karşı başkaldırılarını pervasızca sürdürüp yakmaya bina ve birilerini arıyorlar. Ortaçağ gibi…Anlama, dinleme, tahammül, sonuçlarını hesap etme yok. Öldürelim diyorlar.Siyaset kurumu ise linç kültürünü özendiriyor. Güvenlik güçleri göz yumuyor.

Sonuç olarak; Madımak tekrarlanabilir çünkü hesaplaşılmadı, yüzleşilmedi, katiller affedildi, dosyası kapatıldı, o yüzden ateşi hala yanıyor.

Türküleri yapanlar, yasaları yapanlardan güçlüdür. Sayılmayız parmakla, kırılmayız vurmakla,Biz halkız yeniden doğarız ölümlerde…

Canların ruhları şad olsun.